ಆಗಸದ ಚಂದಿರ

ಸಾಗುತ್ತಲಿದೆ ಈ ನನ್ನ ಬಾಳು
ಕತ್ತಲೆಯ ಇರುಳ ಸಮಯದಲಿ
ಅವಿತಿದೆ ನನ್ನ ಬಾಳ ನಕ್ಷತ್ರಗಳು
ಕಾಣಿಸದಂತೆ ಮೋಡಗಳ ಮರೆಯಲಿ...

ಹೃದಯದಿ ಬೆಸೆದಿದ್ದ ನನ್ನ ಬಾಳಚಂದಿರ
ಮನಕೆ ತಂಪೆರಚಿ ಶಾಂತಿಯ ರಂಗೋಲಿಯಲಿ...
ಬಂಧಿಸಿ ಅಡಗಿಸಿವೆ ಕಾರ್ಮೋಡಗಳ ಕಂದರ
ಚಂದಿರ ಮರೆಯಾಗಿಹ ದುಃಖದ ಆ ಸೆರೆಯಲಿ...

ತವಕಿಸುತಿದೆ ಈ ಹೃದಯವಿಂದು
ಚಂದಿರನ ಆ ಒಂದು ನೋಟಕೆ
ಕಣ್ಣೀರ ಸಾಗರದಲಿ ಈ ಜೀವ ಬೆಂದು
ಭಸ್ಮವಾಗಿದೆ ಸಮಾಜದ ದ್ವೇಷದ ಮಾಟಕೆ

ಈ ಮನವೆಂದಿಗೂ ಆರಾಧಿಸುವುದಾ ಚಂದಿರನನ್ನೇ
ಆಗಸದಿ ಕಾರ್ಮೋಡದ ಸೆರೆಯಲ್ಲಿದ್ದರೂ ಅವನು
ಸೃಷ್ಟಿಸಿದೆ ಹೃದಯದಿ ಸುವರ್ಣಮಂದಿರವನ್ನೇ
ಚಂದಿರನಿಗಾಗಿ ಜೀವನವನೇ  ಧಾರೆಯೇರೆದಿಹೆ ನಾನು...