ಎಲ್ಲವೂ ಶೂನ್ಯ

ದಿನದಿನ ಕಂಗೊಳಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಆಗಸ
ಇಂದೇಕೋ ನೀರಸವಾಗಿದೆ
ತಂಪಾಗಿ ಬೀಸುತ್ತಿದ್ದ ಪವನ
ಇಂದೇಕೋ ಅಚಲಿತವಾಗಿದೆ...

ಮೊಗದಿ ಅರಳಿದಂತಿದ್ದ ಮಂದಹಾಸವು
ದುಃಖದಿ ಮರೆಮಾಚಿ ಅಡಗಿದೆ...
ತಾವರೆಯಂತೆ ಅರಳಿದ್ದ ಹಣೆಯು
ಮುದುಡಿದ ಹೂವಂತೆ ಬಾಡಿದೆ...

ಖುಷಿಯಲಿ ಉಬ್ಬಿದ್ದ ಹೃದಯವ
ಯಾರೋ ಚಿವುಟಿದಂತೆ ನೋವಾಗಿದೆ
ಸವಿಯಾದ ಚಿಂತನೆಗಳು ತುಂಬಿದ ಮನಸ್ಸನ್ನು
ಗಾಯಗೊಳಿಸಿ ರಕ್ತವನು ಸುರಿಯುತಿದೆ...

ಜೀವನದಿ ಇದ್ದ ಒಂದೇ ಕನಸನು
ಪರರು ಒಂದೇ ಕ್ಷಣಕೆ ಒಡೆದಿಹರು
ಕನಸ್ಸಿಲ್ಲದ ಮನಸ್ಸಿನ ಭಾವನೆಗಳನು
ಹಿಡಿದಿಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದಂತೆ ಕೆಡಿಸಿಹರು...