Wednesday, February 26, 2014

ಬಂಜೆಯ ಮಾಯವಾದ ದುಃಖ

ನಾನಿಂದು ನೋಡಿದೆ ನಿನ್ನ, ಸುಂದರವಾದ ದೇಹವ
ಮನಸೋತೆ ನಾ ನಿನಗೆ, ತಣಿಸಿದೆ ನೀ ನನ್ನ ದಾಹವ
ಪರಿತಪಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ ನಿನಗಾಗಿ,  ಹಗಲಿರುಳೂ  ಮನದಲ್ಲಿ
ನಿನ್ನ ಬರುವಿಕೆಗಾಗಿ ನಾನು,  ಕಾತರಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ

ಇಂದಿನವರೆಗೆ ನಾನಿದ್ದೆ ಅಪೂರ್ಣ,  ಬರಿದಾಗಿತ್ತು ನನ್ನ ಈ ಒಂಟಿಮನ
ನಿನ್ನ ಆಗಮನದಿಂದಲೇ ಇಂದು, ಆದೆ ನಾನು ಪರಿಪೂರ್ಣ
ಹಿಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ನೀನು, ಕ್ಷಣಕ್ಷಣವೂ ಕಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ ನನ್ನ
ಬರದೇ ಹೋದಾಗ ನೀನು,  ಕೆಡಿಸಿದರು ನನ್ನ ಮನವನ್ನ

ನೀನಿರದೇ ಹೋಗುವಾಗ ಜನರು, ನೀಡುತ್ತಿದ್ದರು ಚಿತ್ರಹಿಂಸೆಯ
ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ಮಾನವ ಚುಚ್ಚಿ, ಮಾಡಿದರು ನನ್ನ ಒಬ್ಬಂಟಿ
ದೇಹದಲ್ಲೆಲ್ಲಾ  ಆವರಿಸಿದ ದುಃಖ, ಅಳಲಾರದೆ ಮನದಿ ಕುದಿಯಿತು
ಹಬ್ಬದಂದು ದೊರೆತರೂ ಕ್ಷಣಿಕ ಸಂತೋಷ, ಮನದ ದುಃಖ ಮಾಯವಾಗದಾಯಿತು

ನಿನಗಾಗಿ ಪಟ್ಟ ಪಾಡೆಷ್ಟು?, ಎಷ್ಟಾದರೂ ನೀ ಬರಲೊಪ್ಪದೆ
ನೀಡಿದೆ ನನಗೆ ಬೇಸರವ, ಹುಟ್ಟಿತು ಜಿಗುಪ್ಸೆ ಮನದಾಳದಿ
ಆಗ ನಿನಗಾಯಿತೇ ಜ್ಞಾನೋದಯ?, ನೀ ಹುಟ್ಟಿಸಿದೆ ಎಲ್ಲರ ಮನದಿ
ಆನಂದ, ಅಭಿಮಾನ, ಆಶ್ಚರ್ಯ, ನೀ ಬಂದು ಸೇರಿದೆ ನನ್ನ 'ಗರ್ಭದಿ'.

ನಾನಾದೆ ತುಂಬು "ಗರ್ಭಿಣಿ", ನೀ ಹುಟ್ಟಿದೆ ನನ್ನ ಒಡಲಲಿ
ನಿನ್ನಿಂದಾಗಿ ಮರುಕಳಿಸಿತು, ಸಂತೋಷ ನನ್ನ ಜೀವನದಿ
ಮುಂದೆ ನಾನು 'ಬಂಜೆ' ಎನಿಸದೆ, ಪಡೆದೆ ಎಲ್ಲರ ಪ್ರೇಮ ಪ್ರೀತಿಯ
ನಿನ್ನನು ನಾ ಮನದಿ ಆರಾಧಿಸಿದೆ, ನನ್ನ ಮನದ ದುಃಖವಾಯಿತು ಮಾಯ .

ಜನರಿಗೆ ಇಂದು ಅರಿವಾಯಿತು, ನನ್ನ ಮನದಲ್ಲಿದ್ದ "ಮಮತೆ"
ನಿನ್ನ ಆಗಮನದಿಂದ ತಿಳಿಯಿತು, ನನ್ನ ಮನದಾಳದ ಆಸೆ.
ನೀನಾದೆ ನನ್ನ ಸರ್ವಸ್ವ, ನಿನ್ನಿಂದಾಗಿ ಉಳಿಯಿತು ನನ್ನ ಪ್ರಾಣ
ನಿನಗಾಗಿಯೆ ಈ ನನ್ನ ಜೀವನ, ಮೊಟ್ಟ ಮೊದಲಿಗೆ ನಾನಾದೆ "ಅಮ್ಮ"

ಮರುಕಳಿಸಿತು ನನ್ನ ಹಿಂದಿನ ಜೀವನ, ಮತ್ತೆ ಬಂದಿತು ಎಲ್ಲರ ಮನದಲ್ಲೂ
ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತು, ಅಭಿಮಾನ, ಆಗಿದ್ದರಿಂದ ನಾನೂ ಒಂದು "ಅಮ್ಮ".

No comments:

Post a Comment