ಎರಡು ಪ್ರಪಂಚಗಳ ನಡುವೆ

✍🏻*ದೀಪಲಕ್ಷ್ಮಿ ಭಟ್*, ಮಂಗಳೂರು

 

 *ಎರಡು ಪ್ರಪಂಚಗಳ ನಡುವೆ*

ಸೂರ್ಯನಗರಿ ಎಂಬ ಸಣ್ಣ ಪಟ್ಟಣ. ಆ ಪಟ್ಟಣದ ನಾಲ್ಕೂ ದಿಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಹಚ್ಚ ಹಸಿರಿನ ಕಾಡು ಮತ್ತು ಸರೋವರದ ಪ್ರಶಾಂತ ವಾತಾವರಣ. ಜನರೆಲ್ಲರೂ ಸುಂದರವಾದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಜೀವನ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಒಗ್ಗಟ್ಟು, ಸಹಾಯಕ ಮನೋಭಾವ, ಗುರುಹಿರಿಯರ ಮೇಲೆ ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಿನ ಗೌರವ, ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಅಲ್ಲಿನ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳು ಆರಾಮಾಗಿ ಯಾರ ಭಯವೂ ಇಲ್ಲದೆ ಓಡಾಡಬಹುದಾದ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಇದ್ದ ಊರು. ಆದರೂ, ಆ ಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿ  ಜೀವಿತ ಪ್ರಪಂಚದ ಆಚೆಗಿನ ಒಂದು ಹಿರಿದಾದ ರಹಸ್ಯ ನೆಲೆಮಾಡಿತ್ತು. 

ಆ ಪಟ್ಟಣದ ಹೊರವಲಯದಲ್ಲಿ ಮಂಜು ಮತ್ತು ಮಿತಿಮೀರಿ ಬೆಳೆದ ಮರಗಳಿಂದ ಮರೆಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟ ಒಂದು ಪ್ರಾಚೀನ ಚಿಕಿತ್ಸಾಲಯ ಇತ್ತು. ಅದು ಮಾಮೂಲಿ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗಳಿಂದ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿತ್ತು. ಒಂದು ಜೀವಿಯ ಮರಣಾನಂತರ ಅದರ ಆತ್ಮವು ತನ್ನ ಪರಲೋಕದ ಪ್ರಯಾಣ ಶುರು ಆಗುವ ಮೊದಲು ಈ ಚಿಕಿತ್ಸಾಲಯಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತದೆ ಎಂಬುದು ನಂಬಿಕೆ. ತಮ ತಮ್ಮ ಆತ್ಮಗಳ ತೊಂದರೆಗಳಿಗೆ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ನೀಡಲು ಬಯಸುವ ಮಾನವರು, ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಮತ್ತು ಸಮುದ್ರದ ಜೀವಿಗಳ ಆತ್ಮಗಳಿಗೆ ಇದು ಒಂದು ಅಭಯಾರಣ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ಈ ಚಿಕಿತ್ಸಾಲಯವನ್ನು ಪಂಡಿತರ ಹಾಗೂ ಉತ್ತಮೋತ್ತಮ ವೈದ್ಯರ ಆತ್ಮಗಳ ಗುಂಪು ನಡೆಸುತ್ತಿತ್ತು. ೧೨ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ  ಅದೇ ಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿ ಪಂಡಿತರೆನಿಸಿಕೊಂಡ ಧನ್ವಂತರಿಮಹರ್ಷಿ ಅನ್ನುವವರ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಈ ಚಿಕಿತ್ಸಾಲಯ ಕಾರ್ಯ ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಜೀವಿತಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ಅದ್ಭುತ ವೈದ್ಯರಾಗಿದ್ದ ಅವರು ನಿಗೂಢ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದ್ದರು. ಅವರ ಸಹಾಯಕರಲ್ಲಿ ಸಮುದ್ರ ಜೀವಿಗಳಿಗೆ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ನೀಡುವ ವೈದ್ಯೆಯಾಗಿ ಮೀನಾಕುಮಾರಿ ಮತ್ತು ಭೂಮಿಯ ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗೆ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ನೀಡುವ ಭೂಪತಿ ಅವರು ಸೇರಿದ್ದಾರೆ.  

ಆ ಊರಿನ ಎಂಟು ವರ್ಷದ ಬಾಲಕಿ ಛಾಯ, ಆತ್ಮಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಂವಹನ ನಡೆಸುವ ಅಸಾಧಾರಣ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಹುಡುಗಿ. ಅವಳಿಗೆ ಹಾಗೂ ಆ ಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಇನ್ನಿತರ ಕೆಲವು ವಿಶೇಷ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಆ ಚಿಕಿತ್ಸಾಲಯದ ಅಸ್ತಿತ್ವ ತಿಳಿದಿತ್ತು. ಛಾಯ ಪ್ರತಿದಿನ ಕ್ಲಿನಿಕ್‌ಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದಳು, ಅವಳ ನಗು ಆತ್ಮಗಳಿಗೆ ಸಂತೋಷವನ್ನು ತರುತ್ತಿತ್ತು ಮತ್ತು ಅವಳ ಸೌಮ್ಯ ವರ್ತನೆ ಅವರಿಗೆ ಸಾಂತ್ವನ ನೀಡುತ್ತಿತ್ತು. 

ಆ ದಿನ ಛಾಯಾಳ ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯ ಅಮರನಿಗೆ ಮದುವೆ. ಮದುವೆಗೆ ಹೋದ ಛಾಯಾಳಿಗೆ ಅಮರನಿಗೆ ಹೆಂಡತಿಯಾಗಿ  ಬರುತ್ತಿರುವ ಹುಡುಗಿ ಸ್ನೇಹಾಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಲೇ ಅವಳಿಗೂ ತನ್ನಂತೆ ಅಸಾಮಾನ್ಯ ಶಕ್ತಿ ಇದೆ ಎಂದು ಸೂಚಿಸುವ ಪ್ರಭಾವಳಿಯನ್ನು ಛಾಯ ಸ್ನೇಹಾಳಲ್ಲಿ ಕಂಡಳು.  ಈ ನವವಿವಾಹಿತೆ ಪಕ್ಕದ ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಗ ಛಾಯಾಳ ಜೀವನವು ಆಕರ್ಷಕ ತಿರುವು ಪಡೆದುಕೊಂಡಿತು.  
 
ಒಂದು ಬಿಸಿಲಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಛಾಯ ತನ್ನ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಆಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ಸ್ನೇಹ ಸೌಮ್ಯವಾದ ನಗುವಿನೊಂದಿಗೆ ಛಾಯಾಳ ಹತ್ತಿರ ಬಂದಳು. "ಹಾಯ್ ಮಗೂ! ನಾನು ಸ್ನೇಹಾ. ನಾನು ಈಗಷ್ಟೇ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಅಮರ್ ನ ಮದುವೆಯಾಗಿ ಬಂದಿದ್ದೇನೆ." ಅಂತ  ಹೇಳಿದಳು, ಅವಳ ಕಣ್ಣುಗಳು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಕೂಡಿದ್ದರೂ ಕುತೂಹಲದಿಂದ ಛಾಯ ಮಂದಹಾಸ ಬೀರಿ ಅಂದಳು - "ನಾನು ಛಾಯಾ. ನೀವು ... ಅಸಾಮಾನ್ಯ ಸ್ಥಳಗಳ ಬಗೆಗಿನ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಇಷ್ಟಪಡುತ್ತೀರಾ?".  ಸ್ನೇಹಾ ಆಶ್ಚರ್ಯಚಕಿತಳಾದಂತೆ ಹುಬ್ಬೇರಿಸಿ ಹೌದು ಎಂಬಂತೆ ತಲೆಯಾಡಿಸಿದಳು. ಛಾಯಾ ತನ್ನ ರಹಸ್ಯಗಳನ್ನೂ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದಳು. ಆ ಸಂಜೆ, ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ತಂಪಾದ ಗಾಳಿಯೊಂದಿಗೆ ಬೆಳದಿಂಗಳ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ, ಪಾರಿಜಾತದ ಪರಿಮಳದ ಆನಂದವನ್ನು ಆಸ್ವಾದಿಸುತ್ತಾ, ಅವಳು ಸ್ನೇಹಾಳನ್ನು ಮಂಜಿನ ಮೂಲಕ ಚಿಕಿತ್ಸಾಲಯಕ್ಕೆ ಕರೆದೊಯ್ದಳು. ವರ್ಣಪಟಲದ ಕಟ್ಟಡವು ನೆರಳುಗಳಿಂದ ಹೊರಹೊಮ್ಮುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಸ್ನೇಹಾ ಆಶ್ಚರ್ಯಚಕಿತಳಾಗಿ ಹೊಳೆಯುವ ಕಂಗಳನ್ನು ಒಂದು ಕ್ಷಣಕ್ಕೂ ಮುಚ್ಚದೆ ಸುತ್ತಲೂ ಏನೇನಿದೆ ಅನ್ನುವುದನ್ನು ನೋಡಿದಳು. 

ಒಳಗೆ, ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಆತ್ಮಗಳು ಅಲೆದಾಡುತ್ತಿದ್ದವು. ಹಲವಾರು ಆತ್ಮಗಳು ನೋವಿನಿಂದ ನರಳುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಇನ್ನೂ ಹಲವು ಆತ್ಮಗಳು ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಪಡೆದು ಮುಕ್ತಿ ಹೊಂದುವ ಕ್ಷಣಗಣನೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದವು. ಒಂದು ಕಡೆ ಪುಟ್ಟದೊಂದು ಹುಲಿಮರಿಯ ಆತ್ಮ ಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ ನಾವಿಕನೊಂದಿಗೆ ಮಾತುಕತೆ ನಡೆಸುವುದನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ಸ್ನೇಹಾಳ ಹೃದಯವು ವಿಸ್ಮಯದಿಂದ ಉಬ್ಬಿತು. ಧನ್ವಂತರಿಮಹರ್ಷಿಗಳು  ಸ್ನೇಹಾಳ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ ಒಳಗೆ ಸ್ವಾಗತಿಸಿದರು. "ನೀವು ಒಂದು ವಿಶೇಷ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಇಲ್ಲಿಗೆ ನಿಮ್ಮ ದಾರಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದೀರಿ" ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳಿದರು. "ಈ ಸ್ಥಳವು ನಿಮ್ಮಿಬ್ಬರನ್ನೂ ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಒಂದು ಉತ್ತಮ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಬರಮಾಡಿಕೊಂಡಿದೆ." 

ಇದಾದ ಬಳಿಕ ಹವಾಮಾನ ಏರಿಳಿತದ ಪರಿಣಾಮ ತಿಂಗಳುಗಳ ಕಾಲ, ಸ್ನೇಹಾ ಹಾಗೂ ಛಾಯಾ ಪ್ರತಿದಿನ ಭೇಟಿ ನೀಡುತ್ತಾ, ಆತ್ಮಗಳ ಲೋಕದಲ್ಲಿ  ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿದ್ದ  ವೈದ್ಯರಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತಾ ಮತ್ತು ಆತ್ಮಗಳೊಂದಿಗೆ ಸ್ನೇಹ ಬೆಳೆಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಒಂದು ದಿನ, ಚಿಕಿತ್ಸಾಲಯದ ಹೊಸ ವಿಭಾಗ ಒಂದನ್ನು ಅನ್ವೇಷಿಸುವಾಗ, ಈ ಆತ್ಮಗಳ ಲೋಕವನ್ನು ಜೀವಿತರ ಲೋಕದಿಂದ ಬೇರ್ಪಡಿಸುವ ಹರಿಯುವ ನೀರಿನ ಸುರಂಗವನ್ನು ಅವರು ಕಂಡುಹಿಡಿದರು. ಸುರಂಗವು ಅಲೌಕಿಕ ಬೆಳಕಿನಿಂದ ಮಿನುಗುತ್ತಿತ್ತು. ಅದರ ನೀರು ಎರಡು ಲೋಕಗಳ ನಡುವಿನ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಸಮತೋಲನವನ್ನು ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳುವ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ಕೂಡಿತ್ತು. ಈ ನೀರಿನ ಮೂಲವನ್ನು ದಾಟುತ್ತಿದ್ದ ಆತ್ಮಗಳು ಇಹಲೋಕದ ನೋವು, ನರಳಾಟಗಳನ್ನು ತೊಡೆದು ಶುದ್ದೀಕರಣಗೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದವು. ಆ ದಿನ, ಛಾಯ ಹಾಗೂ ಸ್ನೇಹಾ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ, ಕೆಲವೊಂದು  ದುರ್ಬಲ ಆತ್ಮಗಳು, ಶುದ್ದೀಕರಣಗೊಳ್ಳದೆ, ಕೆಟ್ಟ ಮನಸ್ಥಿತಿ ಹಿಡಿದು ಮೂಳೆ ಮಾಂಸ  ಪಡೆದು ವಿಕಾರ ಜೀವಿಗಳಾಗಿ ಪಟ್ಟಣದ ಕಡೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದವು. ಇದನ್ನು ನೋಡಿ ಬೆಚ್ಚಿಬಿದ್ದ ಛಾಯಾ ಮತ್ತು ಸ್ನೇಹಾ ಸುರಂಗಕ್ಕೆ ಧಾವಿಸಿದರು. ಮೀನು, ಪಕ್ಷಿಗಳು ಮತ್ತು ಇತರ ಜೀವಿಗಳ ಆತ್ಮಗಳು ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಬೀಳುತ್ತಿದ್ದವು. ಆತ್ಮಗಳು ಶುದ್ದೀಕರಣಗೊಳ್ಳದೆ, ಮಾಂಸ ಮತ್ತು ಮೂಳೆಯಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಪುನರುಜ್ಜೀವನಗೊಂಡ ವಿಕಾರ ಜೀವಿಗಳು ಕಾಡು ಮತ್ತು ಜೀವಿತರ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಹಾರಿದವು. ವೈದ್ಯರು ಭಯಭೀತರಾಗಿ ಒಟ್ಟುಗೂಡಿದರು. "ಸಮತೋಲನ ಮುರಿಯುತ್ತಿದೆ,"ಎಂದು ಧನ್ವಂತರಿಮಹರ್ಷಿಗಳು ಹೇಳಿದರು. "ಇದು ಹೀಗೆಯೇ ಮುಂದುವರಿದರೆ, ಅವ್ಯವಸ್ಥೆ ಜೀವಿತರ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಹರಡುತ್ತದೆ." ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಸ್ನೇಹಪರವಾಗಿದ್ದ ಆತ್ಮಗಳು ಈಗ ಮೂಳೆ ಮಾಂಸಗಳ ದೇಹ ಪಡೆದು ಆಕ್ರಮಣಕಾರಿಯಾಗಿ ಸುತ್ತಾಡುತ್ತಾ, ಎರಡೂ ಲೋಕಗಳ ಸಮತೋಲನಕ್ಕೆ ಅಪಾಯವನ್ನುಂಟುಮಾಡುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಛಾಯಾ ಮತ್ತು ಸ್ನೇಹಾ ಗಾಬರಿಯಿಂದ ನೋಡಿದರು. ವೈದ್ಯರುಗಳ ಸಹಾಯ ಪಡೆದು, ಜೀವಿತರ ಲೋಕವನ್ನು ಕಾಪಾಡುವುದು ಈಗ ಅವರ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯಾಗಿತ್ತು.

ವಿನಾಶ ಮಾಡುವ ಉದ್ದೇಶ ಹೊಂದಿದ ಹಲವಾರು ವಿಕಾರ ಜೀವಿಗಳ ಆಕ್ರಮಣದಿಂದ ಛಾಯಾ ಮತ್ತು ಸ್ನೇಹಾ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲೆಂದು ಓಡಿದರು. ಶುದ್ದೀಕರಣಗೊಳ್ಳದೆ ಜೀವಂತವಾಗಿ ಬಂದ ಆ ಒಂದು ಗೂಳಿಯು ಅವರಿಬ್ಬರನ್ನೂ ಅಟ್ಟಿಸಿಕೊಂಡು ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಅದರ ಆಕ್ರಮಣದಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪದರಲ್ಲೇ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡರು.  ಒಂದು ಸುರಕ್ಷಿತ ಸ್ತಳವನ್ನು ತಲುಪಿದ ಅವರು, ಸಮಸ್ಯೆಯ ತೀವ್ರತೆಯನ್ನು  ಅರಿತುಕೊಂಡರು. ಅವರು ಆ ಚಿಕಿತ್ಸಾಲಯವನ್ನಾಗಲಿ, ಜೀವಿತರ ಜಗತ್ತನ್ನಾಗಲಿ  ಇಂತಹ ಅವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಬಿಟ್ಟುಕೊಡಲು ಅವರ ಮನಸೊಪ್ಪಲಿಲ್ಲ. ದೃಢನಿಶ್ಚಯ ಮಾಡಿಕೊಂಡು, ಅವರು ಹಿಂತಿರುಗಿ ಪರಿಹಾರವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದರು. 

ಚಿಕಿತ್ಸಾಲಯಕ್ಕೆ ಹಿಂತಿರುಗಿದ ಛಾಯ ಹಾಗೂ ಸ್ನೇಹಾಳಿಗೆ ಧನ್ವಂತರಿಮಹರ್ಷಿಗಳು ಈ ಅವ್ಯವಸ್ಥೆಯ  ಕಾರಣವನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿದರು: ಸುರಂಗವನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸಿದ ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದ ರಕ್ಷಾಕವಚವು ವರ್ಷಗಳ ನಿರ್ಲಕ್ಷ್ಯದಿಂದ ದುರ್ಬಲಗೊಂಡಿತ್ತು. ಎರಡೂ ಪ್ರಪಂಚಗಳೊಂದಿಗೆ ಆಳವಾದ ಸಂಪರ್ಕ ಹೊಂದಿರುವ ಯಾರಾದರೂ ಮಾತ್ರ ಅದನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸಬಹುದು. "ಆದರೆ ಈ ರಕ್ಷಾಕವಚವನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸಲು ಅಪಾರ ಧೈರ್ಯ ಮತ್ತು ನಂಬಿಕೆಯ ಅಗತ್ಯವಿದೆ" ಎಂದು ಮೀನಾಕುಮಾರಿ ಎಚ್ಚರಿಸಿದರು. "ನೀರು ನಿಮ್ಮ ಸಾರವನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತದೆ." ಛಾಯಾ ಮತ್ತು ಸ್ನೇಹಾ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಧೈರ್ಯ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಈ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಸಿದ್ಧರಾದರು. ವೈದ್ಯರ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನದಲ್ಲಿ, ಅವರು ಸುರಂಗವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದರು. ನೀರಿನ ಶಕ್ತಿಯು ಅವರ ಮೂಲಕ ಹಾದುಹೋಯಿತು. ಅವರ ಆಳವಾದ ಭಯಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಅತೀವ ಸಂತೋಷಗಳ ಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ದರ್ಶಿಸಿತು. ಛಾಯಾ ತಾನು ಒಬ್ಬಂಟಿಯಾಗಿರುವ ಜಗತ್ತನ್ನು ಕಂಡರೆ ಸ್ನೇಹಾ ತನ್ನ ಪತಿ ಅಮರ್ ತನ್ನನ್ನು ಮರೆಯುವುದನ್ನು ದರ್ಶಿಸಿದಳು. ಛಾಯ ಹಾಗೂ ಸ್ನೇಹಾ ಇಬ್ಬರೂ ಕೈಗಳನ್ನು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು, ಅವರವರ ದರ್ಶನಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಎದುರಿಸಿದರು. ನೋವಾದರೂ ಧೈರ್ಯದಿಂದ ಎದುರಿಸಿ ಮುಂದೆ ಸಾಗಿದರು. ಅವರ ಈ ಸಂಯೋಜಿತ ಶಕ್ತಿಯು ಸುರಂಗದ ಆ ರಕ್ಷಾಕವಚವನ್ನು ಪುನಃಸ್ಥಾಪಿಸಿತು. ಆತ್ಮಗಳು ಮತ್ತೆ ಶುದ್ಧೀಕರಣಗೊಳ್ಳಲು ಶುರುವಾದವು.

ರಕ್ಷಾಕವಚ ಸುಧಾರಿಸಿದಂತೆ, ಆವಾಗಲೇ ಮೂಳೆ ಮಾಂಸ ಪಡೆದ ವಿಕಾರ ಜೀವಿಗಳು ಶಾಂತವಾಗಿ ಆತ್ಮಗಳ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಮರಳಿದವು. ಚಿಕಿತ್ಸಾಲಯ ಮತ್ತೆ ಸ್ಥಿರವಾಯಿತು. ಆ ಲೋಕದ ಹೊಳಪು ಎಂದಿಗಿಂತಲೂ ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿ ಕಾಣಿಸಿತು. ಜೀವಿತರ ಲೋಕವೂ ಅಲ್ಪಕಾಲದ ಭಯಾನಕ ಅನುಭವಗಳಿಂದ ಪಾರಾಗಿ ಮೊದಲಿನಂತೆ ಶಾಂತವಾಯಿತು. ಧನ್ವಂತರಿಮಹರ್ಷಿಗಳು ಛಾಯ ಹಾಗೂ ಸ್ನೇಹಾಳಿಗೆ  ಧನ್ಯವಾದ ಅರ್ಪಿಸುತ್ತಾ ಅವರನ್ನು ಚಿಕಿತ್ಸಾಲಯದ "ರಕ್ಷಕರು" ಎಂದು ಕರೆದರು. ಇದಾದ ಬಳಿಕ, ಛಾಯಾ ಮತ್ತು ಸ್ನೇಹಾ ತಮ್ಮ ಜೀವಿತರ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಮರಳಿದರು. ಇದಾದ ಮೇಲೆ  ಅವರು ಚಿಕಿತ್ಸಾಲಯಕ್ಕೆ ಭೇಟಿ ನೀಡುವುದನ್ನು ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸಿದರೂ, ಆತ್ಮಲೋಕದ ವೈದ್ಯರು ಮತ್ತು ಆತ್ಮಗಳೊಂದಿಗಿನ ಅವರ ಬಾಂಧವ್ಯವು ಮುರಿಯಲಾಗದ ಅನುಬಂಧವಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸಿತ್ತು. ಛಾಯ ಹಾಗೂ ಸ್ನೇಹಾ ಈ ಎರಡು ಲೋಕಗಳ ನಡುವಿನ ಪ್ರಪಂಚದ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ತಮ್ಮ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು, ಜೀವಿತ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅಗತ್ಯ ಇರುವಾಗಲೆಲ್ಲ ಆ ಲೋಕಕ್ಕೆ ತಮ್ಮ ಸೇವೆಯನ್ನು ಮುಡಿಪಾಗಿಟ್ಟರು.  ಈ ಎರಡು ಪ್ರಪಂಚಗಳ ನಡುವಿನ ಏರಿಳಿತವು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿದೆ, ಆದರೆ ರಕ್ಷಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿರುವಂತಹುದಾಗಿದೆ ಎಂದು ಅವರಿಗೆ ತಿಳಿದಿತ್ತು. ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ, ಛಾಯಾ ಮತ್ತು ಸ್ನೇಹಾ ಆ ಲೋಕ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದಾಗ, ಸ್ನೇಹಾಳ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಅವಳ ಪುಟ್ಟದಾದ ಮಗು ಇತ್ತು. ಆ ಮಗುವಿಗೂ ಈ  ಶಕ್ತಿ ಅನುವಂಶಿಕವಾಗಿ ದೊರೆತಿತ್ತು. ಅವರು ಅಲ್ಲಿ ಬಂದಾಗ ಆತ್ಮಗಳೆಲ್ಲವೂ ಅವರನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸಲು ಮುಂದೆ ಬಂದರು. ಆಗ, ಆ ಮಗುವಿನ ಅಗಲವಾದ ಕಣ್ಣುಗಳು ಆಶ್ಚರ್ಯದಿಂದ ತುಂಬಿದ್ದವು. ಧನ್ವಂತರಿಮಹರ್ಷಿಗಳು ನಗುತ್ತಾ, "ರಕ್ಷಕತ್ವದ ಚಕ್ರವು ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ" ಎಂದು ಹೇಳಿ, "ಜೀವಿತರ ಮತ್ತು ಆತ್ಮಗಳ ನಡುವಿನ ಸಮತೋಲನವು ತೊಂದರೆಗೊಳಗಾಗದೆ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ" ಎಂಬುದನ್ನು ಖಚಿತಪಡಿಸಿದರು.

✍🏻 *Deepalaxmi Bhat*

Mangaluru

ರಕ್ತಸಂಬಂಧ

✍🏻*ದೀಪಲಕ್ಷ್ಮಿ ಭಟ್*, ಮಂಗಳೂರು

*ರಕ್ತಸಂಬಂಧ*

ಚರಪರನೆ ಸುರಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಆ ಮಳೆಯ ನಾದವನ್ನಾಲಿಸುತ್ತಾ, ನನ್ನ ಇಷ್ಟವಾದ ಆ ಕುರ್ಚಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಮಾಡಿ ಕೊಟ್ಟ ಕಾಫಿಯನ್ನು ಆಸ್ವಾದಿಸುತ್ತಾ, ಇಂದಿನ ದಿನಪತ್ರಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ಹಾಗೆ ಕಣ್ಣಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ. ನನ್ನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಒಣಗಿದ್ದ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಮಡಚಿ ಅಟ್ಟಿ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದಳು. ಜೊತೆಗೆ ಮಧ್ಯಾಹ್ನಕ್ಕೆ ಯಾವ ಪದಾರ್ಥ ಮಾಡಲಿ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದಳು. ಮೊದಲಿಗೆ ನಿಮಗೆ ನನ್ನ ಕಿರು ಪರಿಚಿಯ ಕೊಡುತ್ತೇನೆ. ನಾನು ಹರಿ ಶಾಸ್ತ್ರಿ. ವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಊರಿನ ಶಾಲೆಯ ಮುಖ್ಯೋಪಾಧ್ಯಾಯನಾಗಿ 36 ವರ್ಷಗಳ ದೀರ್ಘ ಸೇವೆ ಮಾಡಿ, ಈಗ ನಿವೃತ್ತನಾಗಿ ವೃದ್ಧಾಪ್ಯವನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಆರಾಮವಾಗಿ ಕಳೆಯುತ್ತಿದೇನೆ. ಸಮಯ ಹಾಗೂ ಆರೋಗ್ಯ ಅನುಮತಿ ನೀಡಿದರೆ ಒಂದೊಂದು ಪೌರೋಹಿತ್ಯ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತೇನೆ. ಏನು ಮಾಡುವುದು, ಬ್ರಾಹ್ಮಣನಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿದ ಮೇಲೆ ನಮ್ಮ ಪೌರೋಹಿತ್ಯದ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯನ್ನು ಬಿಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲದ ಮಾತಲ್ಲವೇ? ಹೇಗೆ ವೈದ್ಯರಿಗೆ ರೋಗಿಗಳ ಕರೆ ಮುಖ್ಯವಾಗಿರುತ್ತದೋ ಹಾಗೆಯೇ ವೈದಿಕರಿಗೆ ದೇವರ ಹಾಗೂ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರ ನಡುವೆ ಸೇತುವೆಯಂತೆ ಪೌರೋಹಿತ್ಯ ಕರ್ಮಗಳನ್ನು ಮಾಡುವುದು ಕರ್ತವ್ಯ ಎಂಬ ಭಾವನೆ. ನನ್ನ ಧರ್ಮಪತ್ನಿ ಜಲಜ. ಚಿಕ್ಕ ಪ್ರಾಯದಲ್ಲಿಯೇ ನನ್ನನ್ನು ವರಿಸಿ, ಮದುವೆಯಾದ ಮೂರು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ರಾಮ ಹಾಗೂ ಕೃಷ್ಣ ಎಂಬ ಇಬ್ಬರು ಸುಂದರ ಜಾಣ ಮಗಂದಿರಿಗೆ ಜನ್ಮ ನೀಡಿ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಬೆಳೆಸುವುದರಲ್ಲಿಯೇ ತನ್ನ ಸುಖ ಸಂತೋಷವನ್ನು ಕಂಡವಳು.

ಇವತ್ತಿಗೆ ನಾವು ಮದುವೆಯ ಬಂಧದಲ್ಲಿ ಬೆಸೆದು ಸರಿಯಾಗಿ 50 ವರ್ಷಗಳಾಗಿವೆ. ಎಲ್ಲರ ಮನೆಯ ದೋಸೇನೂ ತೂತು ಎಂಬಂತೆ ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಮಕ್ಕಳು ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಅದ್ಧೂರಿಯಾಗಿ ಮದುವೆ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟ ಮೇಲೆ, ಊರವರ ದೃಷ್ಟಿಯೋ, ನಮ್ಮ ದುರಾದೃಷ್ಟವೋ ತಿಳಿಯದು, ನಮ್ಮನ್ನು ಆಗಲಿ ಮಕ್ಕಳಿಬ್ಬರೂ ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ನೆಲೆಯನ್ನು ತಾವೇ ನೋಡಿಕೊಂಡರು. ರಾಮ ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಪರ ದೇಶದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಯಾಗಿ ನಮ್ಮ ಕಡೆ ತಲೆಯನ್ನೂ ಹಾಕುತ್ತಿಲ್ಲ. ಕೃಷ್ಣ ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಹಾಗೂ ಎರಡು ಮುದ್ದಾದ ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಇಲ್ಲೇ ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಹಿಂದುಗಡೆಯಲ್ಲೇ ಮನೆ ಮಾಡಿ ಕೂತಿದ್ದರೂ, ನಮ್ಮ ಮನೆ ಕಡೆ ತಿರುಗಿಯೂ ನೋಡುತ್ತಿಲ್ಲ. ಇದು ನಮ್ಮ ಪ್ರಾರಬ್ದವೋ, ದೇವರು ಕೊಟ್ಟ ಶಿಕ್ಷೆಯೋ ತಿಳಿಯದು. ಏನೋ ದಿನ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಹೋದರೆ ಸಾಕು ಎಂಬಂತಾಗಿದೆ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಮನಸ್ಥಿತಿ. ಇನ್ನು ನಮ್ಮ ಕುಟುಂಬಸ್ಥರೋ, ವರ್ಷಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಯಾವುದಾದರೂ ಪೂಜೆ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದರೆ ಬಂದು ಹೇಳಿಕೆ ನೀಡಿ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಅದು ಬಿಟ್ಟರೆ ನಾವು ಬದುಕಿದ್ದೆವೋ, ಸತ್ತಿದ್ದೇವೋ ಅನ್ನುವುದನ್ನು ಸಹ ಕೇಳುವವರು ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ. ಇದಿಷ್ಟು ನಮ್ಮ ಪರಿಚಯ.

ಹೀಗೆ ಬೆಳಗಿನ ಜಾವ ಕೂತಿರಬೇಕಾದರೆ, ಜಲಜಳಿಗೆ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಬೆವರಲು ಶುರುವಾಗಿ, ಬಲ ಇಲ್ಲದಂತಾಯಿತು. ನನಗೋ ಕೈಕಾಲು ನಡುಗಲು ಶುರು ಆಯಿತು. "ಜಲಜ, ಜಲಜಾ.. ಏನಾಗುತ್ತಿದೆ?? ನೀರು ಕುಡಿ ತೆಗೆದುಕೋ..." ಅಂತ ನೀರನ್ನು ಅವಳ ಬಾಯಿಗೆ ತಂದೆ.... ದೇವರ ದಯೆಯೋ ಎಂಬಂತೆ, ಅದೇ ಹೊತ್ತಿಗೆ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ನನ್ನ ಗೆಳೆಯ ಗಣೇಶನ ಮಗಳು ರಾಧಾ ಹಾಗೂ ಅಳಿಯ ವಾಸು ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬಂದರು. ವಾಸು ವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ವೈದ್ಯನಾದ ಕಾರಣ ಜಲಜಾಳ ಸ್ಥಿತಿ ಕಂಡ ಕೂಡಲೇ ತುರ್ತು ಸ್ಥಿತಿಯ ಅರಿವಾಗಿ ಕೂಡಲೇ ಆಂಬುಲೆನ್ಸ್ ಗೆ ಕರೆ ನೀಡಿದ. ನನಗೆ ಎದೆ ಝಲ್ ಎನ್ನಲು ಶುರುವಾಯಿತು. ಜಲಜಾಳಿಗೆ ಹೃದಯಾಘಾತದ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಕಂಡು ಬಂದಿತ್ತು. ಕೂಡಲೇ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ದಾಖಲು ಮಾಡಿ, ಆಂಜಿಯೋಪ್ಲಾಸ್ಟಿ ಸರ್ಜರಿ ಮಾಡಿದ ಕಾರಣ ನನ್ನ ಜಲಜ ನನ್ನ ಜೊತೆ ಉಳಿದಳು. ಹೀಗೆ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿರಬೇಕಾದರೆ, ಮಗಂದಿರಿಬ್ಬರಿಗೂ ಜಲಜಾಳ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ವಾಸು ಹೇಳಿದ. ಆದರೆ ಆ ಕಡೆಯಿಂದ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ದೊರೆಯಲಿಲ್ಲ. ನನಗೆ ಎಷ್ಟು ಬೇಸರವಾಯಿತೆಂದರೆ, ಯಾಕಾದರೂ ಇಂಥ ಮಕ್ಕಳು ಹುಟ್ಟಿದರೋ ಎಂದು ಮರುಗುವಂತಾಯಿತು.

ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಿಂದ ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಯಿತು. ಈಗ ಜಲಜಾಳಿಗೆ ಜಾಸ್ತಿ ಸುಸ್ತು ಬರಿಸುವ ಕೆಲಸ ಮಾಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ಆಗದ ಕಾರಣ ನಾನೇ ಅಡುಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಜಲಜ ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಹೊರಾಂಗಣದ ಜಗಲಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ನಿಸರ್ಗದ ದೃಶ್ಯಗಳನ್ನು ಆಸ್ವಾದಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ಆಗ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ರಜೆಯ ದಿನಗಳು. ಹಾಗೆ ನಮ್ಮ ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳು ಆಟವಾಡುತ್ತಾ ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಮುಂದೆ ಬಂದಿದ್ದರು. ರಕ್ತ ಸಂಬಂಧ ಹೇಗೆ ಸೆಳೆಯುತ್ತದೆ ನೋಡಿ. ಇಂದಿನವರೆಗೆ ಆ ಮಕ್ಕಳು ನಮ್ಮನ್ನು ನೋಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ಜಲಜಾಳನ್ನು ಕಂಡು ನಗು ಮುಖದಲ್ಲಿ ಹತ್ತಿರ ಬಂದವು. ಜಲಜಾಳಿಗೋ, ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕಂಡು ತುಂಬ ಖುಷಿಯಾಗಿ, ಬರಸೆಳೆದು ಅಪ್ಪುಗೆ ಕೊಟ್ಟಳು. "ಏನಪ್ಪಾ ನಿಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಹೆಸರು" ಅಂದಳು. ಮುದ್ದಾಗಿ ತಮ್ಮ ಹೆಸರು ಆಧ್ಯ ಅರ್ಪಣ್ ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ರು. ತುಂಬಾ ಮುದ್ದಾಗಿ ಮಾತಾಡಿಸಿದ್ರು. ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ನಾವು ಅವರ ಸ್ವಂತ ಅಜ್ಜಿ ತಾತ ಅಂತ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ. ನಾವೂ ಹೇಳಲಿಲ್ಲ.

ಹೀಗೆ, ದಿನ ದಿನ ಆ ಮಕ್ಕಳು ನಮ್ಮಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು, ಏನಾದರೂ ತಿಂಡಿ ತಿಂದು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದವು. ಈ ವಿಚಾರ ಕೃಷ್ಣ ಹಾಗೂ ಅವನ ಹೆಂಡತಿಗೆ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲವೋ ಏನೋ. ಒಂದು ದಿನ ಆ ಮಕ್ಕಳು ಹಠ ಹಿಡಿದು ಕೃಷ್ಣ ಹಾಗೂ ಅವನ ಹೆಂಡತಿ ಆರಾಧ್ಯಳನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬಂದರು. ಅವರು ಬಂದಿದ್ದು ನೋಡಿ ನನ್ನ ಜಲಜಾಳ ಕಣ್ಣು ಮುಖ ತಾವರೆಯಂತೆ ಅರಳಿತು ಇದನ್ನು ನೋಡಿ ನನ್ನ ಅಸಹನೆ ಮರೆಯಾಗಿ ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿಯೇ ಮಾತನಾಡಿಸುವಂತಾಯಿತು. ಎಷ್ಟಾದರೂ ನನ್ನ ಕರುಳ ಕುಡಿಯಲ್ಲವೇ. ಅಂದು ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಕೃಷ್ಣ ಹೆಂಡತಿ ಮಕ್ಕಳ ಜೊತೆ ಬಂದವನು ಎಲ್ಲ ದ್ವೇಷವನ್ನೂ ಮರೆತು, ಒಂದಾಗುವ ಮಾತನ್ನಾಡಿದರು. ಎಷ್ಟಾದರೂ ಸ್ವಂತ ಮಕ್ಕಳಾಗುವಾಗ, ಹೆತ್ತವರ ನೋವು ಏನೆಂಬುದು ಅರ್ಥವಾಗುವ ಹಾಗೆ, ಇವರೂ ಬದಲಾಗಿ ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಕಾಳಜಿ ತೋರಿಸಲು ಶುರು ಮಾಡಿದರು.

ರಾಮ ಮತ್ತು ಕೃಷ್ಣನ ಪುನಃಮಿಲನ, ಮತ್ತು ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳ ನಗು ಮುಖಗಳು ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಹಬ್ಬದ ವಾತಾವರಣ ಸೃಷ್ಟಿಸಿತು. ನಮ್ಮ ಮನೆ ಈಗ ಚಿಗುರಿದ ಗಿಡದಂತೆನಗಲು ತೊಡಗಿತು. ಒಂದು ಸುಂದರ ಬೆಳಗಿನ ಜಾವ, ನಾವು ಎಲ್ಲರೂ ಒಟ್ಟಾಗಿ ನಮ್ಮ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಚಹಾ ಕುಡಿಯುತ್ತಿದ್ದುದು ನೆನಪಿಗೆ ಬಂತು. ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳು ಆಟವಾಡುತ್ತಾ, "ಅಜ್ಜಾ, ಇದು ನಮ್ಮ ಮನೆ ಅಲ್ವಾ?" ಎಂದು ಕೇಳಿದಾಗ ಜಲಜಾ ತಕ್ಷಣವೇ, "ಹೌದು ಮಗುವೇ, ನಮ್ಮ ಮನೆ — ನೀವು ಎಲ್ಲರೂ ಸೇರಿ ನಿರ್ಮಿಸಿದ ಬಂಗಾರ ಮನೆ," ಎಂದಳು.

ಅಂದು ಸಂಜೆ, ಮನೆಯ ಹತ್ತಿರವೇ ಇದ್ದ ಹಸಿರಿನ ಹೊಲದಲ್ಲಿ ನಾವು ತಣ್ಣನೆ ಬೀಸುತ್ತಿದ್ದ ಗಾಳಿಯೊಂದಿಗೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುತ್ತ ಇದ್ದಾಗ ಜಲಜಾ ನನ್ನ ಕೈ ಹಿಡಿದು, "ರೀ, ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟು ದುಃಖ ಇದ್ದರೂ, ಇಂದು ನಮ್ಮ ಬಾಳು ಸಂತೋಷದಿಂದ ತುಂಬಿದ ಕನ್ನಡಿ ಹಾಗಾಗಿದೆ" ಎಂದಳು. ನಾನು ನಗುತ್ತಾ, "ಜಲಜಾ, ಈ ನೆಮ್ಮದಿಯ ಕ್ಷಣಗಳ ಮೌಲ್ಯ ನಾವು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬಾಳಿದ್ದೇವೆ. ಬದುಕು ನಿಂತು ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಹೊಸ ವಸಂತದ ಪಾರಿವಾಳಗಳು ನಮ್ಮ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಪುನಃ ಹಾರಾಟವನ್ನು ತರುತ್ತವೆ," ಎಂದೆ.

ಆ ದಿನದ ರಾತ್ರಿ, ಮನೆ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಹಾಸ್ಯದ ಮಾತುಗಳು, ನಗುವಿನ ಧ್ವನಿ ತುಂಬಿತ್ತು. ಮಕ್ಕಳು ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳು ನಮ್ಮ ಸುತ್ತಲೂ ಓಡಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಕೃಷ್ಣನ ಹೆಂಡತಿ ಆರಾಧ್ಯ ಮತ್ತು ರಾಮನ ಹೆಂಡತಿ ನಿವೇದಿತಾ ಅಡುಗೆ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ಜಲಜಾಳ ಜೊತೆ ಪಟ್ಟಾಂಗ ಹೊಡೆಯುತ್ತ ಅಡುಗೆ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಆಧ್ಯ ಮತ್ತು ಅರ್ಪಣ್ ಅಂದಿನ ಛದ್ಮವೇಷ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಗೆದ್ದ ಅನುಭವವನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ನಾವೆಲ್ಲರೂ ನಕ್ಕು ಆನಂದಿಸಿದೆವು.

ಜೀವನ ಈಗ ಸಂಪೂರ್ಣ ಅನ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ. ನಮ್ಮ ಮನೆ ಈಗ ಕೇವಲ ಕಲ್ಲು ಮಣ್ಣಿನಿಂದ ಕಟ್ಟಿದ ಮನೆ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ; ಅದು ಪ್ರೀತಿ, ಭರವಸೆ, ಹಾಗೂ ಮತ್ತೆ ಒಂದಾದ ಸಂತೋಷದಿಂದ ತುಂಬಿದ ಸಜೀವ ಗೃಹವಾಗಿದೆ.

ಜಲಜಾ ನನ್ನ ಕಡೆ ತಿರುಗಿ, "ಜೀವನ ಅಂತ್ಯವಾಗುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನಾವು ಏನಾದರೂ ಒಳ್ಳೆಯ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ ಎಂದು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಸಂತುಷ್ಟವಾಗಿದೆ. ಇನ್ನು ನನ್ನ ಜೀವನ ಮುತ್ತೈದೆ ಸಾವಿನ ಭಾಗ್ಯ ಸಿಕ್ಕಿದರೂ ಸಂತೂಷಟವಾಗಿ ದೇವರ ಪಾದ ಸೇರುತ್ತೇನೆ." ಎಂದಳು. ನಾನು ಕಣ್ಣುಮುಚ್ಚಿ ದೇವರಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾ, "ಹೌದು, ಈ ಸಂಬಂಧಗಳ ಬೆಸುಗೆ ನಮ್ಮ ಜೀವನದ ಅರ್ಥವನ್ನು ಪುನಃ ತೋರಿಸಿತು. ಜೀವನಕ್ಕೆ ಪುನಃ ಚೈತನ್ಯ ನೀಡಿತು." ಎಂದೆ.

ಮುಸ್ಸಂಜೆಯ ಸೂರ್ಯನ ಕಿರಣಗಳು ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬಂಗಾರದ ಬೆಳಕನ್ನು ಚೆಲ್ಲುತ್ತಾ, ತಂಪಾದ ಗಾಳಿ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಸಂತೋಷಕ್ಕೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಇಂಪನ್ನು ನೀಡಲು ಶುರುವಾಗಿದ್ದಂತೆ, ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಒಬ್ಬರು ಒಬ್ಬರನ್ನು ಕೈ ಹಿಡಿದು ಮುನ್ನಡೆಸಿದ ಸಂತೋಷವನ್ನು ಪುನಃ ಅರಿತುಕೊಂಡಿತು. ರಕ್ತಸಂಬಂಧ ಎನ್ನುವುದು ಎಲ್ಲರ ಜೀವನದಲ್ಲೂ ಮುಖ್ಯವಾದ ಸಂಬಂಧವೇ ಅಲ್ಲವೇ??

✍🏻 *Deepalaxmi Bhat*

Mangaluru

ಪುಟ್ಟ ಕಥೆಗಳು

೧. 

ಹೊರಗಡೆ ಜೋರಾದ ಬಿರುಗಾಳಿ ಬೀಸುತ್ತಿದೆ. ಆ ಹಳೆಯ ಮನೆಯೊಳಗೆ, ಎಲ್ಲರೂ ಮೌನವಾಗಿ ಕುಳಿತಿದ್ದಾರೆ. ಚಳಿ ತಡೆಯಲು ಬೆಂಕಿಯ ಮುಂದೆ ಕುಳಿತಾಗ, ಹಳೆಯ ದ್ವೇಷಗಳನ್ನು ಮರೆತು, ಹೊಸತಾದ ಗೆಳೆತನ ಅರಳಿದಂತೆ, ಮೌನ ಮುರಿಯುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ನಗುವಿನ ಶಬ್ದ ಆ ಮನೆಯೊಳಗೇ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುತ್ತದೆ. 

 

೨. 

ಒಬ್ಬ ಸ್ವಾರ್ಥಿ ರಾಜ ಸಂಪತ್ತಿನ ಭಂಡಾರವನ್ನೇ ಹೊತ್ತಿದ್ದರೂ ಪ್ರಜೆಗಳ ಅಗತ್ಯತೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಗಮನ ಹರಿಸಲಿಲ್ಲ. ಕೊನೆಗೊಂದು ದಿನ ಅವನ ಸಂಪತ್ತಿನ ನಾಶವಾಯಿತು. ಆಗ ಅವನಿಗೆ ದಯಾಳುತನದ ಮಹತ್ವ ಅರಿಯಿತು. ಅಂದಿನಿಂದ ದಾನ ಧರ್ಮಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ಸಂತೋಷವನ್ನು ಮರುಪಡೆದ. 

 

ಜೀವನವೆಂಬ ಉದ್ಯಾನವನ

ನಿಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ವಿಶಾಲವಾದ, ಸುಂದರವಾದ ಉದ್ಯಾನವೆಂದು ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ. ನೀವು ಹೊಂದಿರುವ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಗುರಿಯೂ  ನೀವು ಬೆಳೆಸಲು ಬಯಸುವ ಅನನ್ಯ ಹಾಗೂ ರೋಮಾಂಚಕವಾದ  ಹೂವಿನ ಗಿಡವಾಗಿದೆ. . ಕೆಲವು ಹೂವುಗಳು ವೈಯಕ್ತಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತವೆ, ಮತ್ತೆ ಉಳಿದ ಹೂವುಗಳು ವೃತ್ತಿಜೀವನದ ಮೈಲಿಗಲ್ಲುಗಳು, ಸಂಬಂಧಗಳು ಅಥವಾ ಹವ್ಯಾಸಗಳನ್ನು ಸಂಕೇತಿಸುತ್ತವೆ. ಈಗ, ಈ ಹೂವುಗಳನ್ನು ಪೋಷಿಸಲು ಹಣವು ನೀರು ಎಂದು ಊಹಿಸಿ.

ನೀವು ಕೇಳಬಹುದು, ಹೂವುಗಳ ಅದ್ಭುತ ಶ್ರೇಣಿಯನ್ನು ಹೊಂದುವುದು  - ಅಂದರೆ ನಿಮ್ಮ ಗುರಿಗಳನ್ನು ಸಾಧಿಸುವುದು ಮುಖ್ಯವೋ? ಅಥವಾ ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲದ ನೀರಿನ ಪೂರೈಕೆ - ಅಂದರೆ ಮಿತಿ ಇಲ್ಲದ ಹಣವನ್ನು ಗಳಿಸುವುದು ಹೆಚ್ಚು ಮುಖ್ಯವೋ?. ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸಿದರೆ ನಿಮಗೇನನ್ನಿಸುತ್ತದೆ?

ನೀವು ನೀರನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುವುದರ ಮೇಲೆ ಮಾತ್ರ ಗಮನಹರಿಸಿದರೆ, ನೀವು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಸಂಗ್ರಹವಾಗಿರುವ ಜಲಾಶಯದೊಂದಿಗೆ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳಬಹುದು ಆದರೆ ಉದ್ಯಾನವನ ಖಾಲಿ ಆಗಿರಬಹುದು. ಆಗ ಹೂಗಳೇ ಇಲ್ಲದ  ಉದ್ಯಾನವನ ಹೊಂದಿದರೆ ಏನು ಚೆನ್ನ? ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಾಗಿ, ನೀರನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸದೆ ನಿಮ್ಮ ಹೂವುಗಳ ಮೇಲೆ ಮಾತ್ರ ನೀವು ಗಮನಹರಿಸಿದರೆ, ಅರಳುವ ಮೊದಲೇ ಆ ಹೂಗಳು ಒಣಗಬಹುದು. ಉದ್ಯಾನವನದಲ್ಲಿ ಒಣಗಿರುವ ಹೂಗಳು ಏನು ಚೆನ್ನ?

ಹೀಗಿರುವಾಗ, ಜೀವನದ್ದಲ್ಲಿ ಸಮತೋಲನವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವುದರಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ನಿಜವಾದ ಸೌಂದರ್ಯ ಅಡಗಿದೆ. ನಿಮ್ಮ ಉದ್ಯಾನವನ್ನು ಅಂದರೆ ಗುರಿಗಳನ್ನು ಪೋಷಿಸಲು ಮತ್ತು ಬೆಳೆಸಲು ಆ ನೀರು ಅಂದರೆ ಹಣವನ್ನು ಸಂಪನ್ಮೂಲವಾಗಿ ಬಳಸಿ. ಯಾವ ಹೂವುಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಗಮನ ಬೇಕು ಮತ್ತು ಅವುಗಳಿಗೆ ಎಷ್ಟು ನೀರು ಬೇಕು ಎಂಬುದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ನಿಮ್ಮ ಗುರಿಗಳಿಗೆ ಆದ್ಯತೆ ನೀಡಿ. ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ, ನಿಮ್ಮ ಉದ್ಯಾನವನವು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದುತ್ತದೆ, ವೈಯಕ್ತಿಕ ಸಾಧನೆಗಳು ಮತ್ತು ಅವುಗಳನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುವ ವಿಧಾನಗಳಿಂದ ತುಂಬಿದ ಶ್ರೀಮಂತ ಮತ್ತು ಪೂರೈಸುವ ಜೀವನವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ತಡೆಯಲು ಖಂಡಿತ ಸಾಧ್ಯವಾಗದ ಮಾತು. 

ಮೂಲಭೂತವಾಗಿ, ಒಂದರ ಬದಲಿಗೆ ಇನ್ನೊಂದನ್ನು ಆರಿಸಲು ಇದು ಆಯ್ಕೆಯ ಮಾತಲ್ಲ. ನಿಮ್ಮ ಗುರಿಗಳನ್ನು ಸಾಧಿಸುವುದು ನಿಮ್ಮ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಅರ್ಥ ಮತ್ತು ಉದ್ದೇಶವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಹಣವನ್ನು ಗಳಿಸುವುದು ಆ ಗುರಿಗಳನ್ನು ಪೋಷಿಸಲು ಅಗತ್ಯವಿರುವ ಭದ್ರತೆ ಮತ್ತು ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ. ಒಂದಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಇನ್ನೊಂದು ನಿಮಗೆ ಅಪೂರ್ಣ ಅನಿಸಬಹುದು. ನಿಮ್ಮ ಉದ್ಯಾನವನ್ನು ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯಿಂದ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಿ. ನಿಮ್ಮ ಗುರಿಗಳನ್ನು ಉತ್ಸಾಹ ಮತ್ತು ಪರಿಶ್ರಮದಿಂದ ಪೋಷಿಸಿ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಪ್ರಯಾಣವನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಲು ಆರ್ಥಿಕ ಸ್ಥಿರತೆಯನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳಿ. ನಿಮ್ಮ ಗುರಿಗಳನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳಲು ಮತ್ತು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುವ ಸಾಧನವಾಗಿ ಹಣವು ಹೇಗೆ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಮುಖ್ಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಹೂವುಗಳು ಮತ್ತು ನೀರಿನ ಸರಿಯಾದ ಸಮತೋಲನದೊಂದಿಗೆ ಸುಸಜ್ಜಿತವಾದ ಉದ್ಯಾನವನವು ಸುಂದರ ಮತ್ತು ಸಮರ್ಥನೀಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಈ ಸಾಮರಸ್ಯದ ವಿಧಾನವು ನಿಮಗೆ ಎರಡೂ ಪ್ರಪಂಚಗಳಲ್ಲಿ ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾದದ್ದನ್ನು ಆನಂದಿಸಲು ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತದೆ, ಇದು ಪೂರೈಸುವ ಮತ್ತು ಸುರಕ್ಷಿತವಾದ ಜೀವನವನ್ನು ರಚಿಸುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ಅರಿತುಕೊಂಡು ಸುಂದರವಾದ ಉದ್ಯಾನವನವನ್ನು ನಿಮ್ಮದಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ.

- ದೀಪಲಕ್ಷ್ಮಿ ಭಟ್ , ಮಂಗಳೂರು

ಮಮತೆಯ ಮಡಿಲು

ಹಳಿದರವಳನು ಬಂಜೆ ಎಂದು

ಅರಿಯದಾದರವಳ ತಾಯಿ ಹೃದಯವನು

ಕೇಳದಾದರವಳ ನೋವ ತುಡಿತವನು

ಸಾಯಿ ನೀನೆಂದು ಹಳಿದರವಳನು.

ಕಂಗಳಲಿ ಕಾಣದಾದರವಳ ವೇದನೆಯನು

ಆ ವೇದನೆಯಲಿರುವವಳ ಸಂಕಟವನು

ಹಿಂದಿನಿಂದ ಹೀಯಾಳಿಸಿದರವಳನು

ಎದುರಿನಲೇ ಧೂಷಿಸಿದರವಳನು.

ಕೇಳಿದ್ದರೆ ಅವಳ ಮನದ ಬೇಗುದಿಯನು

ತೆರೆದಿಡುತಿದ್ದಳು ಅವಳ ಹೃದಯಕದವನು

ಭಾವಕೆ ಸ್ಪಂದಿಸುವ ತಾಯಂತರಾಳವನು

ತಿಳಿದಿರುತಿದ್ದೀರವಳ ಅಂತರಾಳದ ನೋವನು.

ಒಬ್ಬಂಟಿಯಾಗಿ ಸಾಯುತಿರುವವಳ  ಚೇತನವನು

ಹಳಿದು ನೋಯಿಸಬೇಡ ನೀನವಳ ಹೃದಯವನು

ಖುಷಿಯಲಿರಲಿ ಬಿಡು ನೋಡುತ ಪರ ಮಕ್ಕಳನು

ತಂಪಿಸಲಿ ಅವಳ ಮಮತೆಯ ಭಂಡಾರವನು.

ಅಪ್ಪನಿಗೊಂದು ಪತ್ರ

 

ಪಿತಾ ಸ್ವರ್ಗಃ ಪಿತಾ ಧರ್ಮಃ ಪಿತಾ ಪರಮಕಂ ತಪಃ ।

ಪಿತರಿ ಪ್ರೀತಿಮಾಪನ್ನೇ ಸರ್ವಾಃ ಪ್ರೀಯಂತಿ ದೇವತಾಃ ।। 

ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಅಪ್ಪ,

ಪುಟ್ಟ ಕಂದನಾಗಿ ನಿಮ್ಮ ಬಾಳಿಗೆ ಬಂದಾಗ ನಾನು, ಅತಿಯಾಗಿ ಆನಂದ ಪಟ್ಟವರೇ ನೀವು ಎಂದು ನಾನು ಬಲ್ಲೆ. ನಿಮ್ಮ ಮುದ್ದಿನಿಂದ ಬೆಳೆದ ನಾನು ಕಂಡ ಧೀರ ಮಹಾಪುರುಷ, ಇಂದಿಗೂ ನನಗೆ ಆಧಾರ ಸ್ಥಂಭದಂತೆ ನನ್ನ ಸಂರಕ್ಷಣೆಗೆ ನಿಲ್ಲುವ ಯೋಧ ನೀವೇ. 

ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಕಳೆದ ಸುಕ್ಷಣಗಳು ನನಗೆ ಜೀವನದುದ್ದಕ್ಕೂ ಮಾದರಿಯಾಗಿ ನೆರವಾಗುವುದು ಖಂಡಿತವಾದ ವಿಚಾರ. ಚಿಕ್ಕವಳಾಗಿದ್ದಾಗ ನಿಮ್ಮ ಬೆಚ್ಚಗಿನ ಹೊದಿಕೆಯೊಳಗೆ ನುಸುಳುತ್ತಿದ್ದ ನನಗೆ ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿರುವ ಭಾವನೆ. ದಾರಿಯುದ್ದಕ್ಕೂ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವಾಗ ನಿಮ್ಮ ಗಟ್ಟಿಯಾದ ಕೈಹಿಡಿತ, ನಾನೇ ರಾಜಕುಮಾರಿ ಅನ್ನುವಂಥ ಭಾವನೆ. ನೀವು ಕಚೇರಿಯಿಂದ ಮರಳುವುದನ್ನೇ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದ ನಾನು, ಅಮ್ಮ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ ಕೈ ತುತ್ತಿನ ಊಟ ಮುಗಿಸಿ ನಿಮ್ಮ ಕಾಲಿನ ಮೇಲೆ ಖುಷಿಯಾಗಿ ಸುಖವಾದ  ನಿದ್ದೆಗೆ ಜಾರಿದಾಗ ಅದೃಷ್ಟವಂತೆ ಎನ್ನುವ ಭಾವನೆ.

ನನ್ನ ಜೊತೆ ನನ್ನ ವಯಸ್ಸಿನ ಅದೆಷ್ಟೋ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಆಂಗ್ಲಮಾಧ್ಯಮ ಶಾಲೆ ಮಿಲಿಯಗಟ್ಟಲೆ ದೂರ ಎಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿದು, ನೀವು ಹಲವಾರು ಮಹನೀಯರ ಜೊತೆ ಸೇರಿ ಆಂಗ್ಲಮಾಧ್ಯಮ ಶಾಲೆಯೊಂದನ್ನು ನಮ್ಮ ಊರಿನಲ್ಲೇ ಶುರು ಮಾಡಿದಾಗ, ಆ ಶಾಲೆ ನಡೆಸಲು ಜಾಗ ಸಿಗದಾಗ, ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಒಂದು ಭಾಗದಲ್ಲೇ ಶುರು ಮಾಡಿ, ಆಮೇಲೆ ಶಾಲೆಯ ಸ್ವಂತ ಕಟ್ಟಡ ಕಟ್ಟಿಸಲೆಂದು ನಿಮ್ಮ ಪಾಲಿನ ಜಾಗದ ಅಸ್ತಿಯನ್ನೇ ಶಾಲೆಗೆಂದು ದಾನ ಮಾಡಿದಾಗ, ಆ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ನಾನು ಕಲಿಯುತ್ತಿರುವಾಗ ನನಗಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಹೆಮ್ಮೆ ವರ್ಣಿಸಲಸಾಧ್ಯ.

ನನಗೆ ನನ್ನ ಅಪ್ಪ ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಮಹಾಪುರುಷನೇ. 

ನಿಮ್ಮ ಪುಟ್ಟ ಕಂದ ಇಂತಿ 

ಪಿತಾ ಸ್ವರ್ಗಃ ಪಿತಾ ಧರ್ಮಃ ಪಿತಾ ಪರಮಕಂ ತಪಃ ।

ಪಿತರಿ ಪ್ರೀತಿಮಾಪನ್ನೇ ಸರ್ವಾಃ ಪ್ರೀಯಂತಿ ದೇವತಾಃ ।। 

ಪ್ರೀತಿಯ ಅಪ್ಪ,

ಪುಟ್ಟ ಕಂದನಾಗಿ ನಿಮ್ಮ ಬಾಳಿಗೆ ಬಂದಾಗ ನಾನು, ಅತಿಯಾಗಿ ಆನಂದ ಪಟ್ಟವರೇ ನೀವು ಎಂದು ನಾನು ಬಲ್ಲೆ. ನಿಮ್ಮ ಮುದ್ದಿನಿಂದ ಬೆಳೆದ ನಾನು ಕಂಡ ಧೀರ ಮಹಾಪುರುಷ, ಇಂದಿಗೂ ನನಗೆ ಆಧಾರಸ್ಥಂಭದಂತೆ ನನ್ನ ಸಂರಕ್ಷಣೆಗೆ ನಿಲ್ಲುವ ಯೋಧ ನೀವೇ. 

ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಕಳೆದ ಸುಕ್ಷಣಗಳು ಜೀವನದುದ್ದಕ್ಕೂ ನನಗೆ ಮಾದರಿಯಾಗಿ ನೆರವಾಗುವುದು ಖಂಡಿತವಾದ ವಿಚಾರ. ಚಿಕ್ಕವಳಾಗಿದ್ದಾಗ ನಿಮ್ಮ ಬೆಚ್ಚಗಿನ ಹೊದಿಕೆಯೊಳಗೆ ನುಸುಳುತ್ತಿದ್ದ ನನಗೆ ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿರುವ ಭಾವನೆ. ದಾರಿಯುದ್ದಕ್ಕೂ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವಾಗ ನಿಮ್ಮ ಗಟ್ಟಿಯಾದ ಕೈಹಿಡಿತ, ನಾನೇ ರಾಜಕುಮಾರಿ ಅನ್ನುವಂಥ ಭಾವನೆ. ನೀವು ಕಚೇರಿಯಿಂದ ಮರಳುವುದನ್ನೇ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದ ನಾನು, ನಿಮ್ಮ ಕಾಲಿನ ಮೇಲೆ ಸುಖವಾದ  ನಿದ್ದೆಗೆ ಜಾರಿದಾಗ ನಾನೇ ಅದೃಷ್ಟವಂತೆ ಎನ್ನುವ ಭಾವನೆ. ನೀವೇ ಭೂದಾನ ಮಾಡಿ ಶುರುಮಾಡಿದ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಕಲಿಯುತ್ತಿರುವಾಗ ನನಗಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಹೆಮ್ಮೆ ವರ್ಣಿಸಲಸಾಧ್ಯ.

ನನ್ನ ಅಪ್ಪ ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಮಹಾಪುರುಷನೇ. 

ಇಂತಿ ನಿಮ್ಮ ಪುಟ್ಟ ಕಂದ.

ತುಳಸೀ ಗಿಡ ಒಣಗುವುದಕ್ಕೆ ಮುಖ್ಯ ಕಾರಣಗಳು‌...

ತುಳಸೀ ಗಿಡ ಒಣಗುವುದಕ್ಕೆ ಮುಖ್ಯ ಕಾರಣಗಳು‌...

🙏೧. ಕುಂಡದಲ್ಲಿ ಹಾಕಿದರೆ ಅಷ್ಟು ಬೆಳವಣಿಗೆ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ, ಬೇರು ಬಿಡುವುದಕ್ಕೆ ಸ್ಥಳಾವಕಾಶ ಕಮ್ಮಿ ಇರುತ್ತೆ..

🙏೨. ತುಳಸೀ ಗಿಡವನ್ನು ಸ್ನಾನ ಮಾಡದೇ ಮುಟ್ಟಿದರೆ, ಮೈಲಿಗೆ ಇರುವಾಗ ಬಿಡಿಸಿದರೆ, ಮೈಲಿಗೆ ಇರುವವರು ಮುಟ್ಟಿದರೆ, ಬೇಗ ಒಣಗುವುದು..

🙏೩. ತುಳಸಿಯನ್ನು ಉಗುರಿನಿಂದ ಕಿತ್ತರೆ, ಊಟದ ನಂತರ ಪೂಜಿಸುವ ಗಿಡದಿಂದ ತುಳಸಿ ಕಿತ್ತರೆ ಬೇಗ ಒಣಗುತ್ತದೆ..

🙏೪. ಅಶುಚಿಯಾದ ನೀರನ್ನು, ಮಡಿಯಿಲ್ಲದ ನೀರನ್ನು ಹಾಕಿದರೂ ತುಳಸೀಗಿಡ ಒಣಗುವುದು..

🙏೫. ತುಳಸೀ ಗಿಡಕ್ಕೆ ಗಿಡ ಬೆಳೆದ ಹಾಗೇ ಬೇರೆ ಮಣ್ಣನ್ನು ಹಾಕುತ್ತಿರಬೇಕು, ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಫಲವತ್ತತೆ ಇಲ್ಲದೇ ಬೇಗ ಒಣಗುವುದು..

🙏೬. ತುಂಬಾ ತುಳಸೀ ಗಿಡ ಒಣಗುತ್ತಿದ್ದರೆ ಮೃತ್ತಿಕೆಯನ್ನು ತಂದು ತುಳಸೀ ಗಿಡದಲ್ಲಿ ಹಾಕಿ , ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬೆಳೆಯುವುದು..

🙏೭. ಮನೆಯ ಮೇಲೆ ದುಷ್ಟಗ್ರಹ ಪ್ರಭಾವ ಬಿದ್ದಾಗ, ಮಾಟ ಮಂತ್ರ ದೋಷವಾದಾಗ , ಅದನ್ನು ತುಳಸೀ ತಡೆಯುವುದು..ಕೆಲವೊಂದು ಅಹಿತಕರ ಸನ್ನಿವೇಶದಿಂದ ನಿಮ್ಮನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ತುಳಸೀ ಒಣಗುವುದು ಉಂಟು..ಇದು ಎಚ್ಚರಿಕೆಯ ಸಂದೇಷವೂ ಕೂಡ..

🙏೮. ಪ್ರತಿದಿನ ತುಳಸೀ ನೀರನ್ನು ಕುಡಿಯುವುದರಿಂದ ಮಾಟ ಮಂತ್ರ ತಟ್ಟುವುದಿಲ್ಲ..

🙏೯. ತುಳಸೀಗಿಡದ ಮುಂದೆ ಪ್ರತಿದಿನ ದೀಪ ಹಚ್ಚುವುದರಿಂದ ದುಷ್ಟಶಕ್ತಿಗಳು ಮನೆಯನ್ನು ಪ್ರವೇಶ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ, ನೆಲ್ಲಿಕಾಯಿ ದೀಪ ಹಚ್ಚುವುದರಿಂದ ಲಕ್ಷ್ಮೀಕಟಾಕ್ಷವಾಗುವುದು..

🙏೧೦. ತುಳಸೀ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಪೂರ್ವ ಅಥವಾ ಉತ್ತರಾಭಿಮುಖವಾಗಿ ಮಾಡುವುದು ಶುಭ, ಉತ್ತರ ಅಥವಾ ಈಶಾನ್ಯ ಅಭಿಮುಖವಾಗಿ ಮಾಡುವುದು ಅತ್ಯಂತ ಶುಭ..

🙏೧೧. ತುಳಸೀ ಬಿಡಿಸುವಾಗ ವಿಷ್ಣುಪರಮಾತ್ಮರ ಕ್ಷಮೆ ಕೋರಿ, ಗಿಡವನ್ನು ಅಲ್ಲಾಡಿಸಿ, ಒಣಗಿದ ಎಲೆಯಲ್ಲಾ ಉದುರಿದ ನಂತರ ತುಳಸಿಯನ್ನು ಬಿಡಿಸಿ..

ನೀವು ತುಳಸೀ ಬಿಡಿಸುವಾಗ ತುಳಸಿ ನೆಲಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದರೆ "ಬ್ರಹ್ಮಹತ್ಯಾ" ದೋಷ ಬರುವುದು..

ನೆಲಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದ ತುಳಸೀ ಪೂಜಿಸಬಾರದು.

(ಸಂಗ್ರಹ)