ದಾರಿ ಕಾಣದಾಗಿದೆ...

ಕರಾಳ ರಾತ್ರಿಯ ಇರುಳು
ಕದಡಿ ಹೋಗಿದೆ ಮನದ ಕಡಲು
ಬೆಳಕಿರದ ನಾಡಿನ ಮಡಿಲು
ಭಯದಿಂದ ಕುಸಿದಿದೆ ನನ್ನೊಡಲು...

ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿ ಹಾರಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಹಕ್ಕಿಯು
ಗರಿಯ ತುಂಡರಿಸಿದಂತೆ ಒದ್ದಾಡುತಿದೆ
ಖುಷಿಯಿಂದ ಈಜುತ್ತಿದ್ದ ಮತ್ಸ್ಯವು
ನೀರಿಲ್ಲದ ದಡದಿ ವಿಲವಿಲನೆ ನರಳುತ್ತಿದೆ...

ಈ ಮನದ ನೋವನು ಇಂದು
ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುವರಾರೂ ಇಲ್ಲ...
ಈ ಮನಕೆ ಮುದ ನೀಡುವ
ಜನರ ಸಂಪರ್ಕವೇ ಇಲ್ಲ...

ದಟ್ಟ ಕಾನನದ ನಡುವೆ ಬೆಳಕಿರದೆ
ದಾರಿ ಕಾಣದಂತೆ ಹುತಿಯಾಗಿದೆ
ಈ ಮನಸಿಗೆ ಸಾಂತ್ವನ ಬೇಕಿಂದು
ಸಿಗಲಾರದೆ ಮುದುಡಿದ ತಾವರೆಯಂತಾಗಿದೆ...

 (೧೦-೦೩-೨೦೧೪)