ಸಂಕಟಭರಿತ ಭಾವನೆ

ನಿಜಮಾತನಾಡುವುದೇನೋ ಅರಿಯುತಿಲ್ಲ..
ಉಲಿದ ಮಾತುಗಳಿಗಿಲ್ಲಿ ಬೆಲೆಯಿಲ್ಲ...
ನಾನಿರುವುದಕೆ ಯಾರ ಖುಷಿಯೂ ಇಲ್ಲ...
ನಾನು ಎಂಬ ಜೀವಿಗಿಲ್ಲಿ ಅಸ್ತಿತ್ವವೇ ಇಲ್ಲ...

ನನ್ನ ಇರುವಿಕೆಗೆ ಮುಳ್ಳಪೊದೆಗಳ ಪರದೆ..
ಹೆಸರಿಲ್ಲಿ ಮಾಸಿದೆ ತುಂಡು ಬೆಲೆಯೂ ಇರದೆ..
ಜಿಗುಪ್ಸೆಯು ಬಾನೇರಿದೆ ಹಿಂಸೆ ತಾಳಲಾರದೆ...
ತಂಪಾಗದು ಇಲ್ಲಿ ಉರಿವ ಈ ಬೆಂಕಿಯಾರದೆ...

ಆತ್ಮವು ಪರಿತಪಿಸುತಿದೆ ಉತ್ತರವಿರದ ಕಲ್ಪನೆಗೆ..
ಚಂಚಲವಾಗಿ ಬೇಯುತಿದೆ ನಕಾರಾತ್ಮಕ ಭಾವನೆಗೆ...
ಅರಿಯದೆಯೆ ಜಾರುತಿದೆ ಬೆಂಕಿಜ್ವಾಲೆಯ ಸುಧೆಗೆ...
ಯಾಕಿಲ್ಲಿ ಸಸಾರ ನನ್ನ ಇರುವಿಕೆಯ ವಾಸ್ತವಿಕತೆಗೆ‌..

ದುಃಖದಿ ಮನ ಕುಂದಿದೆ ಏನೂ ಅರಿಯಲಾರದೆ...
ಯಾರೂ ಇರದ ಕೊನೆಗಾಲಕೆ ಹಾತೊರೆಯುವಂತಾಗಿದೆ...
ಕೊನೆಯ ಆಮಂತ್ರಿಸಲೇ ಎಂದೂ ಈ ಮನ ಪರಿತಪಿಸುತಿದೆ...
ತಡೆಯಲಾರದ ಸಂಕಟ ಮನವ ಜಡವಾಗಿಸುತಿದೆ...